ΚΑΘΑΡΟΑΙΜΟ Η ΟΧΙ;

Πολλά έχουν γραφεί κατά καιρούς γι΄ αυτό το ζήτημα, είτε από φανατικούς και των δυο πλευρών, είτε από απλούς φιλόζωους,  είτε από ανθρώπους απλά σκεπτόμενους κλπ.

Νομίζω πως το σωστότερο είναι να παρουσιάσουμε τα υπέρ και τα κατά και των δυο πλευρών με σοβαρότητα και αντικειμενικότητα αφήνοντας την επιλογή στον καθένα που θα αποφασίσει με τα προσωπικά του κριτήρια.

Ξεκινώντας θα πρέπει να πούμε πως η υιοθεσία ενός αδέσποτου είναι θεάρεστη πράξη και μπράβο σε όποιον πάνω από οτιδήποτε άλλο βάζει τη βοήθεια σε ένα αδέσποτο. Με τίποτα όμως δεν μπορούμε να κατακρίνουμε κάποιον που αποφάσισε να αγοράσει ένα καθαρόαιμο.

Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα.

Όλα τα σκυλιά έχουν την ίδια αξία σαν ζωντανοί οργανισμοί και μόνο τα ανθρώπινα συμφέροντα τα διαχωρίζουν παρόλο,  που μεταξύ τους έχουν πάρα πολλά που τα ενώνουν κι άλλα τόσα που τα χωρίζουν. Έτσι όταν μιλάμε για αξία ενός σκύλου στην ουσία εννοούμε οικονομική, αφού όπως είπαμε παραπάνω όλα είναι το ίδιο σημαντικά στη φύση και το περιβάλλον.

Τι είναι αυτό λοιπόν που καθορίζει την «αξία» ενός σκύλου (την οικονομική) όπως είπαμε;

Είναι αποκλειστικά και μόνο η χρηστικότητά του. Είτε πρόκειται για σκυλί εργασίας, (φύλαξης , κυνηγιού, ποιμενικός , ναυαγοσώστης,  έρευνας ναρκωτικών, εκρηκτικών, αγνοούμενων κλπ) είτε για σκυλί συντροφιάς, εκθέσεων, αγώνων, ή διακοσμητικό. Με λίγα λόγια το σκυλί  το έχουμε γιατί σε κάτι μας χρησιμεύει. Ακόμη και η συναισθηματική κάλυψη με τη συντροφιά που μας προσφέρει, είναι για μας μια χρησιμότητα. Όπως είναι φυσικό δεν είναι δυνατόν όλα τα σκυλιά να είναι ικανά για όλες της χρήσεις. Έτσι είναι άλλο το σκυλί που μας χαρίζει τη συντροφιά του και χωράει πχ στην αγκαλιά μας, κι άλλο το σκυλί που φυλάει άγρυπνα μια μάντρα, ένα κοπάδι,  ένα σπίτι, ένα άτομο κλπ. Σε όλα τα παραπάνω το σημαντικότερο ρόλο στην επιλογή ενός σκύλου είναι η «προβλεψιμότητα». Αν δηλαδή αυτό το σκυλί που θα επιλέξουμε θα ικανοποιήσει τα θέλω μας.

Εδώ ακριβώς ξεκινάει και το πρόβλημα. Αν ένα σκυλί μας καλύπτει αυτά που θέλουμε, εργασιακά η συναισθηματικά, δεν υπάρχει καμιά απολύτως διαφορά μεταξύ των δυο πλευρών. Από όπου και να προέρχεται, όσο και να κοστίζει, η όχι, όπως και να είναι δεν έχει καμιά σημασία. Είναι το σκυλί μας, το αγαπάμε, μας καλύπτει απόλυτα και δεν το αλλάζουμε με κανένα άλλο. Νιώθουμε έντονα την ανάγκη να το φροντίζουμε και να το κάνουμε να αισθάνεται ασφάλεια, χαρά, τρυφερότητα και θαλπωρή. Αυτό μπορούν να μας το χαρίσουν όλα τα σκυλιά αναλόγως το τι ζητάμε εμείς από αυτά…

Πριν προχωρήσουμε στα συν και τα πλην και των δυο πλευρών, καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε  το τι σημαίνει καθαρόαιμο σκυλί, ημίαιμο,  αδέσποτο κλπ σύμφωνα με το νόμο.

Καθαρόαιμο σκυλί λοιπόν είναι αυτό που γεννήθηκε σε επίσημο, νόμιμο εκτροφείο και φέρει ηλεκτρονική σήμανση και όλα τα πιστοποιητικά καθαροαιμίας που την ακολουθούν.

Όλα τα υπόλοιπα θεωρούνται ημίαιμα. Ακόμη κι αν αυτά προέρχονται από αποδεδειγμένα καθαρόαιμους γονείς ή ακόμη κι από τους ίδιους γονείς με προηγούμενη γέννα, που βγήκαν πιστοποιημένα καθαρόαιμα κουτάβια,  αν δεν έχει εκδοθεί το αντίστοιχο πιστοποιητικό καθαροαιμίας.

Υπάρχουν και περιπτώσεις που δεν πιστοποιούνται κάποια κουτάβια ως καθαρόαιμα, αν υπάρχουν χαρακτηριστικά που δεν συνάδουν σαυτά της συγκεκριμένης,  φυλής, έστω κι αν τα υπόλοιπα κουτάβια της ίδιας γέννας πιστοποιήθηκαν.

Έτσι δεν υπάρχουν οι όροι «αδέσποτο καθαρόαιμο,  50% καθαρόαιμο,  καθαρόαιμο Μπόξερ με Κόλευ κλπ»  Καθαρόαιμο λοιπόν είναι αποκλειστικά και μόνο το ζώο που διαθέτει ηλεκτρονική ταυτοποίηση και αντίστοιχο πιστοποιητικό καθαροαιμίας.

Έτσι αφού ένα καθαρόαιμο φέρει αναγκαστικά ηλεκτρονική ταυτοποίηση, είναι αδύνατο να αφεθεί αδέσποτο, εκτός αν ο ιδιοκτήτης του πεθάνει ή αποφασίσει να το εγκαταλείψει στον οικείο Δήμο πληρώνοντας το αντίστοιχο πρόστιμο και στερούμενος την δυνατότητα να αποκτήσει άλλο σκυλί. Ο δήμος όπου το δώσει για υιοθεσία θα κάνει την προβλεπόμενη διαδικασία μεταβίβασης των στοιχείων κι έτσι το σκυλί θα συνεχίσει να φέρει την ιδιότητα του καθαρόαιμου.

Καθαρόαιμο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί απολύτως κανένα σκυλί που δεν έχει πιστοποίηση, από κανέναν. Μπορεί να πάει σε ειδική έκθεση μορφολογίας ένα φαινοτυπικά καθαρόαιμο σκυλί και να πάρει γνωμάτευση από ειδικό κριτή της συγκεκριμένης φυλής, η οποία στην καλύτερη περίπτωση, θα είναι βεβαίωση ΒΕΑ 1, που σημαίνει  πως αν αυτό το σκυλί ζευγαρώσει με πιστοποιημένο καθαρόαιμο, μπορεί να δώσει κουτάβια που θα πάρουν βεβαίωση ΒΕΑ 2. Το ίδιο κι αυτά αν  ζευγαρώσουν  με πιστοποιημένο καθαρόαιμο, θα πάρουν βεβαίωση ΒΕΑ 3. Τέλος αν τα κουτάβια αυτά ζευγαρώσουν με πιστοποιημένο καθαρόαιμο θα μας δώσουν καθαρόαιμα εφόσον φυσικά τηρηθούν όλες οι παραπάνω προϋποθέσεις. Όπως βλέπουμε το να χαρακτηρισθεί ένα σκυλί καθαρόαιμο είναι αρκετά περίπλοκο και μπορεί να γίνει  στις πρώτες 20 ημέρες της γέννησής του.

Όλα τα υπόλοιπα σκυλιά χαρακτηρίζονται «ημίαιμα»  άσχετα αν φοράνε η όχι μικροτσίπ ταυτοποίησης. Όλα τα αδέσποτα είναι ημίαιμα όπως φυσικά και τα δεσποζόμενα που δεν έχουν πιστοποιητικό καθαροαιμίας.

Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι χωρίς να γνωρίζουν θέλουν, διακαώς το σκυλί τους να θεωρείται καθαρόαιμο και είναι πρόθυμοι να πάρουν οποιοδήποτε ταιριάζει στην οικονομική τους δυνατότητα και τους εγγυηθεί έστω και προφορικά κάποιος πως είναι καθαρόαιμο.

Ας αναφέρουμε εδώ  τα όποια πλεονεκτήματα έναντι των ημίαιμων.

• Δεν μπορούν να εγκαταλειφθούν από τους ιδιοκτήτες τους.
• Έχουν συγκεκριμένη μορφολογία, απαιτήσεις και χαρακτήρα που μπορεί να επιλέξει ο υποψήφιος ιδιοκτήτης πριν αποφασίσει να το πάρει.
• Μεγαλύτερη προβλεψημότητα.

Έχουν όμως και αρκετά μειονεκτήματα όπως είναι φυσικό:

• Αρκετά ακριβή η αγορά τους (αν δεν μας το χαρίσει κάποιος)
• Μικρότερη αντοχή στις κακουχίες αφού δεν έχουν προέλθει από φυσική επιλογή.
• Μεγαλύτερες απαιτήσεις στην περιποίηση και την διατροφή τους.

Αντιστοίχως τα ημίαιμα και ιδίως τα αδέσποτα, έχουν κι αυτά τα πλεονεκτήματα τους.

• Δεν χρειάζεται να δαπανήσει κανείς χρήματα για την αγορά τους.
• Είναι ανθεκτικότερα στις κακουχίες κι έχουν λιγότερα προβλήματα υγείας αφού έχουν προέλθει από φυσική επιλογή.
• Έχουν λιγότερες ανάγκες στη διαβίωση, την περιποίηση, τη διατροφή

Αντίστοιχα τα μειονεκτήματά τους είναι.:

• Απροβλεψιμότητα. Είναι αδύνατο να προβλέψει κανείς μορφολογία, χαρακτήρα απαιτήσεις φροντίδας κι έτσι δεν μπορεί με βεβαιότητα να προβλέψει το πώς θα είναι το σκυλί του όταν μεγαλώσει.
• Γενικά θεωρούνται περισσότερο δραστήρια σκυλιά και «γαυγιστερά» . Αυτό όμως δεν μπορεί να θεωρηθεί μειονέκτημα αφού είναι μια γενική εκτίμηση κι όχι τεκμηριωμένη.

Έτσι ζυγίζοντας ο καθένας τα υπέρ και τα κατά,  μπορεί να κάνει την προσωπική του επιλογή. Δυστυχώς όμως και στις δυο πλευρές υπάρχουν φανατικοί που υπεραμύνονται της άποψης τους  και συνήθως έρχονται σε αντιπαραθέσεις.

Τα σκυλάκια δεν είναι «ανθρωπάκια» ούτε και το αντίστροφο. Χρειάζεται απόλυτος σεβασμός των αναγκών τους και υπευθυνότητα στη συμπεριφορά. Τα κριτήρια μας για την  απόκτηση ενός σκύλου πρέπει να είναι πολύ προσεγμένα και απαλλαγμένα από επιπολαιότητα και παρορμητισμό.

Φιλόζωος δεν είναι όποιος αγαπάει μόνο τα σκυλάκια και τα γατάκια. Όλα τα ζώα ακόμη κι αυτά που χρησιμοποιούμε για την διατροφή μας ή την διατροφή των κατοικίδιων μας (αρνάκια, κατσικάκια μοσχαράκια,  γουρουνάκια, πουλερικά κλπ) έχουν ακριβώς την ίσια αξία στη φύση με το σκυλί μας η το γατί μας. Το σωστότερο λοιπόν είναι να χαρακτηρίζουμε τον εαυτό μας ως «κυνόφιλο» ή ως «γατόφιλο» κι όχι γενικώς φιλόζωο.

Άλλωστε οι διάφοροι χαρακτηρισμοί και η διαχείριση των ζώων είναι μια ανθρώπινη αυθαιρεσία χωρίς την σύμφωνη γνώμη τους…